عید آمد و ما حواسمان تازه نشد
از اصل نشد اساسمان تازه نشد
اسفندِ امسالین چرا پَر، وا نکردی؟
پرواز در این ماهِ بیپروا نکردی
از باغ میبرند چراغانیات کنند
تا کاج جشنهای زمستانیات کنند
در راه رسیدن به تو گیرم که بمیرم
اصلاً به تو افتاد مسیرم که بمیرم
گل و ترانه و لبخند میرسد از راه
بهار، سرخوش و خرسند میرسد از راه
مستی نه از پیاله نه از خم شروع شد
از جادۀ سهشنبه شب قم شروع شد
روزههایم اگرچه معیوب است
رمضان است و حال من خوب است