عالم همه مبتدا، خبر کرببلاست
انسان، قفس است و بال و پر کرببلاست
میآیم از رهی که خطرها در او گم است
از هفتمنزلی که سفرها در او گم است
یک پنجره، گلدانِ فراموش شده
یک خاطره، انسانِ فراموش شده
همچون نسیم صبح و سحرگاه میرود
هرکس میان صحن حرم راه میرود