به همین زودی از این دشت سپیدار بروید
یا لثارات حسین از لب نیزار بروید
سلمان! تو نیستی و ابوذر نمانده است
عمار نیست، مالک اشتر نمانده است
با خودش میبرد این قافله را سر به کجاها
و به دنبال خودش این همه لشکر به کجاها
گودال قتلگاه است، یا این که باغ سیب است؟
این بوی آشنایی از تربت حبیب است
رود از جناب دریا فرمان گرفته است
یعنی دوباره راه بیابان گرفته است
هر سو شعاع گنبد ماه تمام توست
در کوه و در درخت، شکوه قیام توست
میرسم خسته میرسم غمگین
گرد غربت نشسته بر دوشم
بیزره رفت به میدان که بگوید حسن است
ترسی از تیر ندارد زرهش پیرهن است...