بهار، فرصت سبزی برای دیدار است
بهار، فرصت دیدارهای بسیار است
چهل شب است که پای غم تو سوخته‌ایم
به اشک خویش و نگاه تو چشم دوخته‌ایم
صدای کرب‌وبلای حسین می‌آید
به هوش باش، صدای حسین می‌آید
سلام بر تو کتاب ای که آفتاب تویی
گران‌ترین و گرامی‌ترین کتاب تویی
بگو چه بود اگر خواب یا خیال نبود؟!
که روح سرکش من در زمان حال نبود
بهار پنجرۀ رؤیت خداوند است
بهار فصل صمیمیت خداوند است
شنیده بود که این‌بار باز دعوت نیست
کشید از ته دل آه و گفت: قسمت نیست
منِ شکسته منِ بی‌قرار در اتوبوس
گریستم همهٔ جاده را اتوبان را
دوباره شهر پر از شور و شوق و شیدایی‌ست
دوباره حال همه عاشقان تماشایی‌ست
تو را به جان عزیزت قسم بیا برویم
بیا و در گذر این وقت شب کجا برویم؟
