آه ای مدینه، شهر رسول امین سلام
مادر سلام، عطر گل یاسمین سلام
هنوز داشت نفس می‌کشید؛ دیر نبود
مگر که جرعۀ آبی در آن کویر نبود
می‌وزد در کربلا عطر حضور از قتلگاه
می‌کند انگار خورشیدی ظهور از قتلگاه
آواز حزین باد، پیغمبر کیست؟
خورشید، چنین سرخ، روایتگر کیست؟
غم کهنۀ در گلویم حسین است
دم و بازدم، های و هویم حسین است
گودال قتلگاه است، یا این که باغ سیب است؟
این بوی آشنایی از تربت حبیب است
وَ قالت بنتُ خَیرِالمُرسَلینا
بِحُزنٍ اُنظُرینا یا مدینا
همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی
چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی
دقیقه‌های پر از التهاب دفتر بود
و شاعری که در اندوه خود شناور بود
چه شب است یا رب امشب كه شكسته قلب یاران
چه شبى كه فیض و رحمت، رسد از خدا چو باران
با نور استجابت و ایمان عجین شدی
وقتی که با ولی خدا همنشین شدی
