آه ای مدینه، شهر رسول امین سلام
مادر سلام، عطر گل یاسمین سلام
بد نیست که از سکوت تن‌پوش کنی
غوغای زمانه را فراموش کنی
پس تو هم مثل همسرت بودی؟!
دست‌بسته، شکسته، زنده‌به‌گور
«اَلا یا اَیها السّاقی اَدِر کأسا و ناوِلها»
که درد عشق را هرگز نمی‌‌فهمند عاقل‌ها
آهسته می‌آید صدا: انگشترم آنجاست!
این هم کمی از چفیه‌ام... بال و پرم آنجاست
وَ قالت بنتُ خَیرِالمُرسَلینا
بِحُزنٍ اُنظُرینا یا مدینا
در شهر شلوغ، خلوتی پیدا کن
در خلوت خود قیامتی برپا کن
دلم می‌خواست عطر یاس باشم
کنار قاسم و عباس باشم
اهل دل را شد نصیب از لطف جانان، اعتکاف
فیض حق باشد برای هر مسلمان، اعتکاف
از دید ما هر چند مشتی استخوان هستید
خونید و در رگ‌های این دنیا روان هستید
گه‌گاه تنفسی به اوقات بده
رنگی به همین آینهٔ مات بده
با نور استجابت و ایمان عجین شدی
وقتی که با ولی خدا همنشین شدی
