خیرخواه توام از نور سخن می‌گویم
از هراسِ شب دیجور سخن می‌گویم
گرچه صد داغ و هزاران غم سنگین داریم
چشم امّید به فردای فلسطین داریم
باز در پردۀ عشاق صلایی دیگر
می‌رسد از طرف کرب‌وبلایی دیگر
ای صفای حرم یار! کجای حرمی؟
حرم از عطر تو سرشار! کجای حرمی؟
باز از بام جهان بانگ اذان لبریز است
مثنوی بار دگر از هیجان لبریز است
زیر پا ریخته اینبار کف صابون را
کفر، انگار نخوانده است شب قارون را
کیست تا کشتی جان را ببرد سوی نجات
دست ما را برساند به دعای عرفات
