فتنه چون خون دوید در شریان
در شب شوم و شرم شد انسان
فاطمه مادر حسین و حسن
گله کرد از وصال شیرازی
آفتابی شدی و چشمانت
آسمان آسمان درخشیدند
در لغت معنی شبح یعنی
سایه‌ای در خیال می‌آید
حرف او شد که شد دلم روشن
در دلم شوق اوست کرده وطن
دختری ماند مثل گل ز حسین
چهره‌اش داغ باغ نسرین بود
ای رسول خدای را همدم!
در حریم رسالتش مَحرم
من به پابوسی تو آمده‌ام
شهر گلدسته‌های رنگارنگ
نیزه دارت به من یتیمی را
داشت از روی نی نشان می‌داد
گفت: آمد دلم به جان، گفتم
از چه؟ گفت: از غمِ زمان، گفتم
