آسمان خشک و خسیس، ابرها بی‌ضربان
ناودان‌ها خاموش، جوی‌ها بی‌جریان
ماه، ماه روزه است
روز، روز ضربت است
آوای نسیم و باد و باران
آهنگ قشنگ آبشاران
او خسته‌ترین پرنده‌ها را
در گرمی ظهر سایه می‌داد
توفان و باد و خورشید
بیداد کرد آن سال
چنان گنجشک می‌سایم سرم را روی ایوانت
که تا یک‌لحظه بالم حس کند گرمای دستانت
علی بود و همراز او فاطمه
و گل‌های روییده در باغشان
عمری‌ست بی‌قرار، به سر می‌بریم ما
بر این قرار تا نفس آخریم ما
بال پرواز گشایید که پرها باقی‌ست
بعد از این، باز سفر، باز سفرها باقی‌ست
ما همه از تبار سلمانیم
با علی مانده‌ایم و می‌مانیم
روز عاشوراست
کربلا غوغاست
