بخوان از سورۀ احساس و غیرت
بگو از مرد میدان مرد ملت
اگر مجال گریزت به خانه هم باشد
برای اینکه نمیرد حیات، میمانی
میخواستم بیای با گلای انار
برات کوچهها رو چراغون کنم
سبز همچون سرو حتی در زمستان ایستادم
کوهم و محکم میان باد و طوفان ایستادم
مهمون از راه اومده شهر شده آماده
بازم امشب تو حرم غلغله و فریاده
باغ سپیدپوش که بسیاری و کمی
بر برگبرگ خاطر من لطف شبنمی
دوباره سرخه تموم دفترم
داره خون از چشای قلم میاد
خطبۀ خون تو آغاز نمازی دگر است
جسم گلگون تو آیینۀ رازی دگر است