فلیرحل معنا | شعر هیأت

منِ شکسته منِ بی‌قرار در اتوبوس
گریستم همهٔ جاده را اتوبان را

سیدحمیدرضا برقعی

کربلا

قطعه

جاده در پیش بود و بی‌وقفه
سوی تقدیر خویش می‌رفتیم

علیرضا سالکی

وحدت اسلامی

چارپاره

دیدیم جهان بی‌تو به بن بست رسید
هر قطره به موج‌ها که پیوست رسید

زهرا سپه‌کار

کربلا

رباعی

هوا پر شد از عطر نام حسین
به قربان عطر پراکنده‌اش

ناصر حامدی

کربلا

چارپاره

این محبّت آسمانی است یا زمینی است؟
این کشش فقط خیالی است یا یقینی است؟

مهدی جهاندار

کربلا

غزل

آفتاب، پشت ابرهاست
در میانه‌های راه

سیدمهدی موسوی

زیارت اربعین

نو (نیمایی)

هفتاد و دو آیه تابناک افتاده‌ست
هفتاد و دو لاله سینه‌چاک افتاده‌ست

محمدجواد غفورزاده

یاران شهید

رباعی

باز هم آب بهانه شد و یادت کردم
یادت افتادم و با گریه عبادت کردم

محمد غفاری

کربلا

مربع‌ترکیب

سخنی ز کرب‌وبلا بگو، نفسی از آنچه که دیده‌ای
دو سه بیت تازه و تر بخوان، که چه دیده‌ای، چه شنیده‌ای

محمدجواد شاهمرادی

زیارت اربعین

غزل

به نینوای حسین از «شفق» سلام برید
سلامِ خسته‌دلی را به آن امام برید

محمدجواد غفورزاده

کربلا

غزل

این همه آیینگی از انعکاس آه کیست؟
چشمه‌ها در رودرود غصۀ جانکاه کیست؟

رضا یزدانی

زیارت اربعین

غزل

روزی که حسین عشق را معنا کرد
صد پنجره رو به آسمان‌ها وا کرد

محمدجواد غفورزاده

امام حسین علیه‌السلام

رباعی

پل، بهانه‌ای معلّق است
تا به اتّفاق هم از آن گذر کنیم

سیدمهدی موسوی

کربلا

نو (نیمایی)

اشک‌ها! فصل تماشاست امانم بدهید
شوقِ آیینه به چشم نگرانم بدهید

محمدجواد غفورزاده

اربعین حسینی

غزل

به کربلای تو یک کاروان دل آوردم
امانتی که تو دادی به منزل آوردم

سیدرضا مؤید

اربعین حسینی

غزل

شفق نشسته در آغوشت ای سحر برخیز
ستاره می‌رود از هوش، یک نظر برخیز

غلامرضا شکوهی

اربعین حسینی

غزل

مرگ من بود دمی کز تو جدایم کردند
در همان گوشۀ گودال فدایم کردند

غلامرضا سازگار

اربعین حسینی

غزل

از آن ساعت که خود را ناگزیر از تو جدا کردم
تو بر نی بودی و دیدی چه‌ها دیدم، چه‌ها کردم

علی انسانی

اربعین حسینی

غزل

سحر چون پیک غم از در درآید
شرار از سینه، آه از دل برآید

محمدجواد غفورزاده

اربعین حسینی

قصیده

داستان‌هایی که از شام خراب آورده‌ام
عالمی از صبر خود در اضطراب آورده‌ام

خوشدل تهرانی

اربعین حسینی

غزل