غزل | شعر هیأت

تا به کی از سخن عشق گریزان باشم؟
از تو ننویسم و هربار پشیمان باشم؟

محمد میرزایی‌بازرگانی

صادقانه‌ها

غزل

به کودکان و زنان احترام می‌فرمود
به احترام فقیران قیام می‌فرمود

مهدی جهاندار

غزل

با نگاه روشنت پلک سحر وا می‌شود
تا تبسم می‌کنی خورشید پیدا می‌شود

محمدمهدی خانمحمدی

هیاهو

غزل

بگو به باد بپوشد لباس نامه‌بران را
به گوش قدس رساند سلام همسفران را

محمدجواد شاهمرادی

شعر وحدت اسلامی

غزل

دست مرا گرفت شبیه برادری
گفتم سلام، گفت سلام معطری

علی‌اصغر شیری

شعر وحدت اسلامی

غزل

طلوعت روشنی بخشیده هر آیینه ایمان را
نگاهت آیه آیه شرح داده بطن قرآن را

حسین مؤدب

غزل

قصد، قصد زیارت است اما
مانده اول دلم کجا برود

محسن ناصحی

غزل

یازده بار جهان گوشهٔ زندان کم نیست
کنج زندان بلا گریهٔ باران کم نیست

سیدحمیدرضا برقعی

قبله مایل به تو

غزل

باید که دنیا فصل در فصلش خزان باشد
وقتی که با تو اینچنین نامهربان باشد

محمدعلی بیابانی

غزل

هوای بام تو داریم ما هوایی‌ها
خوشا به حال شب و روز سامرایی‌ها

قاسم اردکانی

غزل

خسته‌ام از راه، می‌پرسم خدایا پس کجاست؟
شهر... آن شهری که می گویند:«سُرَّمَن رَءا»ست

اعظم سعادتمند

باران پس از برف

غزل

نه از لباس کهنه‌ات نه از سرت شناختم
تو را به بوی آشنای مادرت شناختم

رضا حاج‌حسینی

بانوان آسمانی

غزل