غزل | شعر هیأت

لب‌تشنه‌ای و یادِ لب خشک اصغری
آن داغ دیگری‌ست و این داغ دیگری

محمدحسین ملکیان

جمع مُکسّر

غزل

به میدان می‌برم از شوق سربازی، سر خود را
تو هم آماده کن ای عشق! کم‌کم خنجر خود را

کریم رجب‌زاده

همه آینه‌ها

غزل

از اسب فرود آی و ببین دختر خود را
بنشان روی دامن، گلِ نیلوفر خود را

محمدجواد غفورزاده

این حسین کیست؟ (جلد۳)

غزل

شب، شبِ اشک و تماشاست اگر بگذارند
لحظه‌ها با تو چه زیباست اگر بگذارند

سیدمحمدرضا شرافت

مرثیه با شکوه

غزل

گشود جانب دریا، نگاهِ شعله‌ورش را
همان نگاه که می‌سوخت از درون، جگرش را

عباس شاه‌زیدی

به کسی دل باخته‌ام

غزل

وعده‌ای داده‌ای و راهی دریا شده‌ای
خوش به حال لب اصغر كه تو سقّا شده‌اى

علی‌اکبر لطیفیان

سه نقطه

غزل

همهٔ حیثیت عالم و آدم با توست
در فرات نفسم گام بزن، دم با توست

علیرضا لک

در هجای دوم تو

غزل

به غیر تو که به تن کرده‌ای تماشا را
ندید چشم کسی ایستاده دریا را

جواد محمدزمانی

دلواپسی‌های اویس

غزل

آبی برای رفع عطش، در گلو نریخت
جان داد تشنه‌کام و به خاک آبرو نریخت

اکبر دخیلی

دست و دریا

غزل

بر عهد خود ز روی محبت، وفا نکرد
تا سینه را نشانهٔ تیر بلا نکرد

محمدعلی مجاهدی

ایستاده باید مرد

غزل

سقا به آب، لب ز ادب آشنا نکرد
از آب پُرس از چه ز سقّا حیا نکرد

علی انسانی

دل سنگ آب شد

غزل

اى بسته بر زيارت قدّ تو قامت، آب
شرمندهٔ محبّت تو تا قيامت، آب‏

خسرو احتشامی

کاروان شعر عاشورا

غزل