غزل | شعر هیأت

جایی که کوه خضر به زحمت بایستد
شاعر چگونه پیش تو راحت بایستد

هادی جانفدا

کفشداری یازده

غزل

روشن‌تر از تمام جهان، آسمان تو
باغ ستاره‌هاست مگر آستان تو؟

عذرا رشیدنژاد

غزل

نشسته بر لب ساحل، شکسته‌زورقِ عاشق:
که‌راست زهرۀ دریا؟ کجاست باد موافق؟

حسن صنوبری

غزل

بگو برای من ای شعر از زمانهٔ او
کدام بیت مرا می‌برد به خانهٔ او

اعظم سعادتمند

غزل

صفای اشک به دل‌های بی‌شرر ندهند
به شمع تا نکشد شعله، چشم تر ندهند

محمدعلی مجاهدی

گلنفسی‌ها

غزل

آه ای بغض فروخورده كمی فریاد باش
حبس را بشكن، رها شو، پر بكش، آزاد باش

محمد رسولی

غزل

غمگین مباش ای هم‌نفس که همدمی نیست
عشق علی در سینه‌ات جرم کمی نیست

سیدعلیرضا شفیعی

غزل

عالم از شور تو غرق هیجان است هنوز
نهضتت مایهٔ الهام جهان است هنوز

محمدحسین بهجتی

خون تو پایان نداشت

غزل

گلویم خشک از بغض است و چشمانم ز باران، تر
پریشان است احوال من از حالی پریشان‌تر

محمدعلی بیابانی

غزل

همیشه خاکی صحن غریب‌ها بد نیست
بقیع، پنجره دارد اگرچه مشهد نیست

محسن ناصحی

راوی باش

غزل

گر سوى ملک عدم باز بیابى راهى
شاید از سرّ وجودت بدهند آگاهى

علامه غروی اصفهانی

دیوان علامه غروی اصفهانی

غزل

زمین ز بتکده‌ها پُر شده‌ست، ابراهیم!
دوباره دور تفاخر شده‌ست ابراهیم

پروانه نجاتی

بهانه‌ها

غزل