غزل | شعر هیأت

هزار دشمنم ار می‌کنند قصد هلاک
گَرَم تو دوستی از دشمنان ندارم باک

حافظ شیرازی

دیوان حافظ شیرازی

غزل

در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد
عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد

حافظ شیرازی

دیوان حافظ شیرازی

غزل

باز در سوگ عزیزی اشک‌ها همرنگ خون شد
وسعت محراب چون باغ شقایق لاله‌گون شد

زکریا اخلاقی

تبسم‌های شرقی

غزل

آنچنان کز رفتن گل خار می‌ماند به جا
از جوانی حسرت بسیار می‌ماند به جا

صائب تبریزی

کلیات صائب تبریزی

غزل

یک نکوروی ندیدم که گرفتار تو نیست
نیست در مصر، عزیزی که خریدار تو نیست...

صائب تبریزی

کلیات صائب تبریزی

غزل

به دست غیر مبادا امیدواری ما
نیامده‌ست به جز ما کسی به یاری ما

میلاد عرفان‌پور

بی‌خبری‌ها

غزل

شعله باش اما چنین بر آشیان خود مزن
دود کن خود را ولی در دودمان خود مزن

میلاد عرفان‌پور

تماشایی

غزل

کسی که راه به باغ تو چون نسیم گرفته‌ست
صراط را ز همین راه مستقیم گرفته‌ست

علی انسانی

گلاب و گل

غزل

در آفتاب تو انوار کبریاست، مدینه
به سویت از همه سو چشم انبیاست، مدینه

غلامرضا سازگار

نخل میثم (جلد۲)

غزل

اگر به شکوه، لب خویش وا کند زهرا
مدینه را به خدا کربلا کند زهرا

محمدجواد غفورزاده

یاس یاسین

غزل

بگذار و بگذر این همه گفت و شنود را
کی می‌کنیم ریشهٔ آل سعود را؟

عطیه‌سادات حجتی

منا منهای بسیاران

غزل

ای دوست در بهشت، تو را راه داده‌اند
پروانهٔ زیارت دل‌خواه داده‌اند

محمدجواد غفورزاده

غروب منظومۀ عشق

غزل