ماه، ماه روزه است
روز، روز ضربت است
همنوا بود با چکاچک من
غرّش آسمان و هوهوی باد
آه کوفه چقدر تاریک است
ماه دیگر کنار چاه نرفت
هم تو هستی مقابل چشمم
هم غمت کرده دل به دل منزل
آه ای شهر دوستداشتنی
کوچه پس کوچههای عطرآگین
باز هم اربعین رسیده بیا
باز هم از تو بیخبر ماندم
کاروان رفت و اهلِ آبادی
اشک بودند و راه افتادند