جلوهٔ جنت به چشم خاکیان دارد بقیع
یا صفای خلوت افلاکیان دارد بقیع
آخر ماه صفر، اول ماتم شده است
دیدهها پر گهر و سینه پر از غم شده است
شبی که نور زلال تو در جهان گم شد
سپیده، جامه سیه کرد و ناگهان گُم شد
هر چند ستاره غرق اشک و آه است
خورشید، دلش گرفتهتر از ماه است
بعد از آن واقعهٔ سرخ، بلا سهم تو شد
پیکر سوختهٔ کربوبلا سهم تو شد