سلامٌ علی آلِ طاها و یاسین
به این خلق و این خوی و این عزّ و تمکین
ای خداجلوه و نبیمرآت
مرتضیخصلت و حسینصفات
آیینۀ وحی و آیت بیداریست
کارش همه دلنوازی و دلداریست
رُخت فروغ خداوند دادگر دارد
قَدت نشان ز قیام پیامبر دارد
یکی از همین روزها، ناگهان
تو میآیی از نور، از آسمان
ای زینب ای که بیتو حقیقت زبان نداشت
خون آبرو، محبّت و ایثار، جان نداشت
ای بر تو سلام آمده از داور هستی
بگذشته در آیین نبی از سر هستی
نور «اِقرَأ»، تابد از آیینهام
كیست در غار حرای سینهام؟!