بختت بلند باد و بلندا ببینمت!
ایرانِ من مباد که تنها ببینمت!
آوای نسیم و باد و باران
آهنگ قشنگ آبشاران
به رغم صخره، جاریتر شده سیل محبتها
و دارد بیشتر قد میکشد رود ارادتها
آن گوشه نگاه کوچکی روییدهست
بر خاک پگاه کوچکی روییدهست
مالک رسیده است به آن خیمۀ سیاه
تنها سه چار گام...نه... این گام آخر است!
آری همین امروز و فردا باز میگردیم
ما اهل آنجاییم، از اینجا باز میگردیم
گهگاه تنفسی به اوقات بده
رنگی به همین آینهٔ مات بده