تو را کشتند آنها که کلامت را نفهمیدند
خودت سیرابشان کردی مرامت را نفهمیدند
آواز حزین باد، پیغمبر کیست؟
خورشید، چنین سرخ، روایتگر کیست؟
بودهست پذیرای غمت آغوشم
از نام تو سرشار، لبالب، گوشم
دریاب من، این خستۀ بیحاصل را
این از بد و خوب خویشتن غافل را
این روزها چقدر شبیه ابوذرند
با سالهای غربت مولا برادرند
ندیدم چون محبتهای مادر
فدای شأن بیهمتای مادر
هشدار! گمان بینیازی نکنیم
با رنگ و درنگ، چهرهسازی نکنیم
الا رفتنت آیۀ ماندن ما
که پیچیده عطر تو در گلشن ما