سکه شدن و دو رو شدن آسان است
آلودۀ رنگ و بو شدن آسان است
سر نهادیم به سودای کسی کاین سر از اوست
نه همین سر که تن و جان و جهان یکسر از اوست...
فرخنده پیکریست که سر در هوای توست
فرخندهتر سریست که بر خاک پای توست
گر بسوزیم به آتش همه گویند سزاست
در خور جورم و از فضل توام چشم عطاست
دلم امسال سامرّایی است و عید غمگین است
میان سفره «سامرّا» نماد هفتمین سین است
هر دم از دامن ره، نوسفری میآمد
ولی این بار دگرگون خبری میآمد
رفتی سبد سبد گل پرپر بیاوری
مرهم برای زخم كبوتر بیاوری