در خیالم شد مجسم عالم شیرین تو
روزگار سادۀ تو، حجرۀ رنگین تو
سکه شدن و دو رو شدن آسان است
آلودۀ رنگ و بو شدن آسان است
امشب ز غم تو آسمان بیماه است
چشم و دل ما قرین اشک و آه است
جهان را، بیکران را، جن و انسان را دعا کردی
زمین را، آسمان را، ابر و باران را دعا کردی
رفتی سبد سبد گل پرپر بیاوری
مرهم برای زخم كبوتر بیاوری
اى بسته بر زيارت قدّ تو قامت، آب
شرمندهٔ محبّت تو تا قيامت، آب
این آستان كه هست فلك سایهافكنش
خورشید شبنمیست به گلبرگ گلشنش