تماشا کن تکان شانهها را
حکایت کن غم پروانهها را
آوای نسیم و باد و باران
آهنگ قشنگ آبشاران
هرچند که رفتن تو غم داشت، عزیز!
در سینۀ تو عشق، حرم داشت عزیز
کاش تا لحظۀ مردن به دلم غم باشد
محفل اشک برای تو فراهم باشد
غم کهنۀ در گلویم حسین است
دم و بازدم، های و هویم حسین است
آنچه در سوگ تو اى پاکتر از پاک گذشت
نتوان گفت که هر لحظه چه غمناک گذشت
پس از قرنها فاصله تا علی
نشستهست در خانه تنها، علی
در سینه اگرچه التهابی داری
برخیز برو! که بخت نابی داری
در تیررس است، گرچه از ما دور است
این مشت فقط منتظر دستور است