دیشب میان پنجرهها صحبت تو بود
حرف از دل غریب من و غیبت تو بود
چشمم به هیچ پنجره رغبت نمیکند
جز با ضریح پاک تو صحبت نمیکند
با یک تبسم به قناریها زبان دادی
بالی برای پر زدن تا بیکران دادی
جاده در پیش بود و بیوقفه
سوی تقدیر خویش میرفتیم
چشمان تو دروازۀ راز سحر است
پیشانیات آه، جانماز سحر است