اگر مجال گریزت به خانه هم باشد
برای اینکه نمیرد حیات، میمانی
خواهرش بر سینه و بر سر زنان
رفت تا گیرد برادر را عنان
ما خانه ز غیر دوست پیراستهایم
از یُمن غدیر محفل آراستهایم
عمری به فکر مردمان شهر بودی
اما کسی حالا به فکر مادرت نیست
به دست شعلههای شمع دادم دامن خود را
مگر ثابت کنم پروانهمسلک بودن خود را
بیمار کربلا، به تن از تب، توان نداشت
تاب تن از کجا، که توان بر فغان نداشت