شبی هم این دل ما انتخاب خواهد شد
برای خلوت اُنست خطاب خواهد شد
عطش از خشکی لبهای تو سیراب شده
آب از هُرم ترکهای لبت آب شده
این چشمها به راه تو بیدار مانده است
چشمانتظارت از دم افطار مانده است
دریای عطش، لبان پر گوهر تو
گلزخم هزار خنجر و حنجر تو
قحطی عشق آمده باران بیاورید
باران برای اهل بیابان بیاورید
فرو میخورد بغض در گلو را
عقب میزد پَرِ هر چه پتو را
خبری میرسد از راه، خبر نزدیک است
آب و آیینه بیارید سحر نزدیک است
آنان که مشق اشک مرتب نوشتهاند
با خط عشق این همه مطلب نوشتهاند
ای آنکه نیست غیر خدا خونبهای تو!
خونِ سرشکستهٔ من رونمای تو
تا لوح فلق، نقش به نام تو گرفت
خورشید، فروغ از پیام تو گرفت