«بشنو از نی چون حکایت میکند»
شیعه را در خون روایت میکند
بهار آسمان چارمینی
غریب امّا، امامت را نگینی
گرچه تا غارت این باغ نماندهست بسی
بوی گل میرسد از خیمۀ خاموش کسی
تو را در کجا، در کجا دیده بودم؟
تو را شاید آن دورها دیده بودم...
آنسو نگران، نگاه پیغمبر بود
خورشید، رسول آه پیغمبر بود
میخواست که او برهنهپا برگردد
شرمنده، شکسته، بیصدا برگردد
بىسر و سامان توام يا حسين
دست به دامان توام يا حسين