باز این چه شورش است که در خلق عالم است؟
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است؟
بهنام آنکه جان را فکرت آموخت
چراغ دل به نور جان برافروخت
در راه تو مَردُمَت همه پر جَنَماند
در مکتب عشق یکبهیک همقسماند
نوربخش يقين و تلقين اوست
هم جهانبان و هم جهانبين اوست
بشکستهدلی، شکسته میخواند نماز
در سلسله، دستبسته میخواند نماز
دین را حرمیست در خراسان
دشوار تو را به محشر آسان
هرگز نه معطل پر پروازند
نه چشم به راه فرصت اعجازند
ملکا ذکر تو گویم که تو پاکی و خدایی
نروم جز به همان ره که توأم راهنمایی