علی را ذاتِ ایزد میشناسد
اَحد را درکِ احمد میشناسد
بحث روز است صحبت از غم تو
سرخ مانده هنوز پرچم تو
پا گرفته در دلم، آتشی پنهان شده
بند بندم آتش و سینه آتشدان شده
دوباره لرزش دست تو بیشتر شده است
تمام روز تو در این اتاق سر شده است
اجازه هست کنار حرم قدم بزنم
برای شعر سرودن کمی قلم بزنم
نوربخش يقين و تلقين اوست
هم جهانبان و هم جهانبين اوست
دیدی که چگونه من شهید تو شدم
هنگام نماز، رو سفید تو شدم
دین را حرمیست در خراسان
دشوار تو را به محشر آسان
ملکا ذکر تو گویم که تو پاکی و خدایی
نروم جز به همان ره که توأم راهنمایی