ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانهروز در ذکر و ثنا
او غربت آفتاب را حس میکرد
در حادثه، التهاب را حس میکرد
مهمان ضیافت خطر هیچ نداشت
آنگاه که میرفت سفر هیچ نداشت
خونین پَر و بالیم؛ خدایا! بپذیر
هرچند شکستهایم، ما را بپذیر
ای تا به قیامت علم فتح تو قائم
سلطان دو عالم، علی موسی کاظم
اینگونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
آیینه و آب، حاصل یاد شماست
آمیزۀ درد و داغ، همزاد شماست
زمان چه بیهدف و ناگزیر در گذر است
زمان بدون شما یک دروغ معتبر است!