تماشا کن تکان شانهها را
حکایت کن غم پروانهها را
به رگبارِ ستم بستند، در باغِ حرم «دین» را
به خون خویش آغشتند چندین مرغ آمین را
زینب اگر نبود حدیث وفا نبود
با رمز و راز عشق کسی آشنا نبود
یاد تو گرفته قلبها را در بر
ماییم و درود بر تو ای پیغمبر
آوای نسیم و باد و باران
آهنگ قشنگ آبشاران
چقدر بد شده دنیا چقدر بد شدهایم
به جای گرمی آغوش، دست رد شدهایم
بیحرمتی به ساحت خوبان قشنگ نیست
باور کنید پاسخ آیینه سنگ نیست
بین غم آسمان و حسرت صحرا
ماه دمیدهست و رود غرق تماشا
کاش تا لحظۀ مردن به دلم غم باشد
محفل اشک برای تو فراهم باشد
حق روز ازل کل نِعَم را به علی داد
بین حکما حُکمِ حَکَم را به علی داد
در مأذنه گلبانگ اذان پیدا شد
آثار بهار بیخزان پیدا شد
در سینه اگرچه التهابی داری
برخیز برو! که بخت نابی داری
ای چشمههای نور تو روشنگر دلم
ای دست آسمانی تو بر سر دلم