در راه تو مَردُمَت همه پر جَنَماند
در مکتب عشق یکبهیک همقسماند
از سمت حرم شنیدهام میآید
با تیغ دو دم شنیدهام میآید
هرگز نه معطل پر پروازند
نه چشم به راه فرصت اعجازند
ابر تیره روی ماه آسمانم را گرفت
کربلا از من عموی مهربانم را گرفت
این كیست از خورشید، مولا، ماهروتر
بیتابتر، عاشقتر، عبدالله روتر
الشام...الشام...الشام... غربتشمار شهیدان
اندوه... اندوه... اندوه... ای شام تار شهیدان