ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانهروز در ذکر و ثنا
غریبِ در وطن، میسوخت آن شب
درون خویشتن، میسوخت آن شب
چون غنچۀ گل، به خویش پیچید، علی
دامن ز سرای خاک، برچید علی
ای لوای تو برافراشته بر قلّۀ نور
کرده نور رُخَت از پردۀ ابهام، عبور
روز، روز نیزه و شمشیر بود
ظهر داغ خون و تیغ و تیر بود
آنکه در خطّۀ خون، جان به ره جانان داد
لبِ لعلش به جهانِ بشریّت جان داد
حاجیان آمدند با تعظیم
شاکر از رحمت خدای رحیم
محبوبۀ ذات پاک سرمد زهراست
جان دو جهان و جان احمد زهراست
اینگونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
تنها نه کسی تو را هماورد نبود
یک مردِ نبرد، یار و همدرد نبود
شعر از مه و مهرِ شبشکن باید گفت
از فاطمه و ابالحسن باید گفت