سکه شدن و دو رو شدن آسان است
آلودۀ رنگ و بو شدن آسان است
هستی ندیده است به خود ماتم اینچنین
کی سایهای شد از سر عالم کم اینچنین؟
قصد کجا کرده یل بوتراب؟
خُود و سپر بسته چرا آفتاب؟
برای لحظۀ موعود بیقرار نبودم
چنانکه باید و شاید در انتظار نبودم
رفتی سبد سبد گل پرپر بیاوری
مرهم برای زخم كبوتر بیاوری
پیغمبر درد بود و همدرد نداشت
از کوفه بهجز خاطرهای سرد نداشت
ای دل به مهر داده به حق! دل، سرای تو
وی جان به عدل کرده فدا! جان، فدای تو