ماه پیش روی ماهش رخصت تابش نداشت
ابر بی لطف قنوتش برکت بارش نداشت
جرعه جرعه غم چشید و ذره ذره آب شد
آسمان شرمنده از قدّ خم مهتاب شد
دنیا به دور شهر تو دیوار بسته است
هر جمعه راه سمت تو انگار بسته است
میداد نسيم سحری بوی تنت را
از باد شنيدم خبر آمدنت را
افزون ز تصور است شیداییِ من
این حال خوش و غم و شکیبایی من