بیان وصف تو در واژهها نمیگنجد
چرا که خواهر صبری و دختر نوری
امشب ز غم تو آسمان بیماه است
چشم و دل ما قرین اشک و آه است
در وصف تو کس، روشن و خوانا ننوشتهست
ای هر که نویسد ز تو، گویا ننوشتهست!
بعد از آن غروب تلخ، جان زخمی رباب
بیتو خو گرفته با زخمههای آفتاب
دوباره پیرهن از اشک و آه میپوشم
به یاد ماتم سرخت، سیاه میپوشم
اینان که به شوق تو بهراه افتادند
دلسوختگان صحن گوهرشادند
دل سپردیم به چشم تو و حرکت کردیم
بعدِ یک عمر که ماندیم...که عادت کردیم