امشب شکوه عشق جهانگیر می‌شود
روح لطیف عاطفه تصویر می‌شود
کمر بر استقامت بسته زینب
که یک‌دم هم ز پا ننشسته زینب
با کلامُ اللهِ ناطق هم‌کلام!
ای سکینه! بر کراماتت سلام!
نوای کاروانت را شنیدم
دوباره سوی تو با سر دویدم
ای مرهم زخم دل و غم‌خوار پدر!
هم غم‌خور مادری و هم یار پدر
ماه غریب جادّه‌ها، همسفر نداشت
شب در نگاه ماه، امید سحر نداشت
بیاور با خودت نور خدا را
تجلی‌های مصباح الهدی را
دل به دریا زد و دل از او کند
گرچه این عشق شعله‌ور شده بود
ماهی که یادگار ز پنج آفتاب بود
بر چهره‌اش ز عصمت و عفت نقاب بود
ماه مولا شد حدیث طیر را با ما بخوان
در ولایش آشنا و غیر را با ما بخوان
سلام فاطمه، ای جلوۀ شکیبایی
که نور حُسن تو جان می‌دهد به زیبایی
