پس از چندین و چندین سال آمد پیکرش تازه
نگاهش از طراوت خیس‌تر، بال و پرش تازه
ای کاش که در بند نگاهش باشیم
دل‌سوختۀ آتش آهش باشیم
بد نیست که از سکوت تن‌پوش کنی
غوغای زمانه را فراموش کنی
پس تو هم مثل همسرت بودی؟!
دست‌بسته، شکسته، زنده‌به‌گور
ما گرم نماز با دلی آسوده
او خفته به خاکِ جبهه خون‌آلوده
شعری به رسم هدیه... سلامی به رسم یاد
روز تولد تو سپردم به دست باد
