خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
برخاستم از خواب اما باورم نیست
هم‌سنگرم! هم‌سنگرم! هم‌سنگرم! نیست
عمری‌ست انتظار تو ای ماه می‌کشم
در انتظار مهر رخت آه می‌کشم
صبحی دگر می‌آید ای شب زنده‌داران
از قله‌های پر غبار روزگاران
خبر این بود که یک سرو رشید آوردند
استخوان‌های تو را در شب عید آوردند
ما را دلی‌ست چون تن لرزان بیدها
ای سرو قد! بیا و بیاور نویدها
به‌نام او که دل را چاره‌ساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
یکی از همین روزها، ناگهان
تو می‌آیی از نور، از آسمان
