تویی که نام تو در صدر سربلندان است
هنوز بر سر نی چهرۀ تو خندان است
سنگ‌ها آینه‌ها نام تو را می‌خوانند
اهل دل، اهل صفا، نام تو را می‌خوانند...
به تعداد نفوس خلق اگر سوی خدا راه است
همان‌قدر انتخاب راه دشوار است و دلخواه است
«بشنو از نی چون حکایت می‌کند»
شیعه را در خون روایت می‌کند
اهل دل را شد نصیب از لطف جانان، اعتکاف
فیض حق باشد برای هر مسلمان، اعتکاف
باز گویا هوای دل ابری‌ست
باز درهای آسمان باز است
