ای دل‌نگران که چشم‌هایت بر در...
شرمنده که امروز به یادت کمتر...
سنگ‌ها آینه‌ها نام تو را می‌خوانند
اهل دل، اهل صفا، نام تو را می‌خوانند...
تو همچون غنچه‌های چیده بودی
که در پرپر شدن خندیده بودی
با دشمن خویشیم شب و روز به جنگ
او با دم تیغ آمده، ما با دل تنگ
اهل دل را شد نصیب از لطف جانان، اعتکاف
فیض حق باشد برای هر مسلمان، اعتکاف
برخیز که راه رفته را برگردیم
با عشق به آغوش خدا برگردیم
باز گویا هوای دل ابری‌ست
باز درهای آسمان باز است
