موسایی و صد جلوه به هر طور کنی
هر جا گذری، حکایت از نور کنی
آنجا كه حرف توست دگر حرف من كجاست؟
در وصل جای صحبت از خویشتن كجاست؟
نشان در بینشانیهاست، پس عاشق نشان دارد
شهید عشق هر کس شد مکانی لامکان دارد
احساس از هفت آسمان میبارد، احساس
بوی گل سرخ است يا بوی گل ياس؟
از جوار عرش سرزد آفتاب دیگری
وا شد از ابوا به روی خلق، باب دیگری...
برگرد ای توسل شبزندهدارها
پایان بده به گریۀ چشمانتظارها
الا رفتنت آیۀ ماندن ما
که پیچیده عطر تو در گلشن ما