تا چند اسیر رنگ و بو خواهی شد؟
چند از پی هر زشت و نکو خواهی شد؟
خواهرش بر سینه و بر سر زنان
رفت تا گیرد برادر را عنان
وانهادهست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبردهست تنش را این بار
شروع نامهام نامی کریم است
که بسمالله الرحمن الرحیم است
قیامت غم تو کمتر از قیامت نیست
در این بلا، منِ غمدیده را سلامت نیست