هر غنچه به باغ سوگوار تو شدهست
هر لاله به دشت داغدار تو شدهست
حس میکنم هرشب حضورت را کنارم
وقتی به روی خاک تو سر میگذارم
آدم در این کرانه دلش جای دیگریست
این خاک، کربلای معلای دیگریست
کنج اتاقم از تب و تاب دعا پر است
دستانم از «کذالک» از «ربنا» پر است
تن فرزند بهر مادر آمد
اگر او رفت با پا، با سر آمد