ای دلنگران که چشمهایت بر در...
شرمنده که امروز به یادت کمتر...
دین را حرمیست در خراسان
دشوار تو را به محشر آسان
هیچ کس نشناخت دردا! درد پنهان علی
چون کبوتر ماند در چاه شب افغان علی
با دشمن خویشیم شب و روز به جنگ
او با دم تیغ آمده، ما با دل تنگ
برخیز که راه رفته را برگردیم
با عشق به آغوش خدا برگردیم