فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد
خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد
چهل غروب جهان خون گریست در غم رویت
چهل غروب، عطش سوخت، شرمسار گلویت
انبوه تاول بر تنت سر باز کرده
این هم نشان دیگری از سرفرازی‌ست
دوباره لرزش دست تو بیشتر شده است
تمام روز تو در این اتاق سر شده است
درختان را دوست می‌دارم
که به احترام تو قیام کرده‌اند
جهان نبود و تو بودی نشانۀ خلقت
همای اوج سعادت به شانۀ خلقت
چو موج از سفر ماهتاب می‌آید
از آب و آینه و آفتاب می‌آید
افتاده بود در دل صحرا برادرش
مانند کوه، یکه و تنها، برادرش
