به شهر کوفه غریبم من و پناه ندارم
به غیر دربهدریها پناهگاه ندارم
روز، روز نیزه و شمشیر بود
ظهر داغ خون و تیغ و تیر بود
دلم تنهاست، ماتم دارم امشب
دلی سرشار از غم دارم امشب
حرف تو به شعر ناب پهلو زده است
آرامش تو به آب پهلو زده است
نتوان گفت که این قافله وا میماند
خسته و خُفته از این خیل جدا میماند
تا یوسف اشکم سَرِ بازار نیاید
کالای مرا هیچ خریدار نیاید