ای لحظهبهلحظه در تماشای همه
دیروزی و امروزی و فردای همه
ای کاش مرا گلایه از بخت نبود
یک لحظه خیالم از خودم تخت نبود
بنای دین که با معراج دستان تو کامل شد
به رسم تهنیتگویی برایت آیه نازل شد
آوردهام دو ظرف پر از رنگ، سبز و سرخ
یک رنگ را برای خودت انتخاب کن
برخاستم از خواب اما باورم نیست
همسنگرم! همسنگرم! همسنگرم! نیست
خبر این بود که یک سرو رشید آوردند
استخوانهای تو را در شب عید آوردند
چشم همه چشمههای جوشان به خداست
باران، اثر نگاه دهقان به خداست
افزون ز تصور است شیداییِ من
این حال خوش و غم و شکیبایی من
با هر نفسم به یاد او افتادم
دنیا همه رفت و او نرفت از یادم