مهمون از راه اومده شهر شده آماده
بازم امشب تو حرم غلغله و فریاده
چون کوفه که چهرهای پر از غم دارد
این سینه، دلی شکسته را کم دارد
تا از دل ابر تیره بیرون نشوید
چون ماه چراغ راه گردون نشوید
بازآ که غم زمانه از دل برود
خواب از سر روزگار غافل برود
سر تا به قدم آینۀ حسن خدایی
کارش ز همه خلق جهان عقدهگشایی
یک کوه رشید دادهام ای مردم!
یک باغ امید دادهام ای مردم!
خوش باد دوباره یادی از جنگ شدهست
دریاچۀ خاطرات خونرنگ شدهست
ای همه جا یار رسولِ خدا
محرم اسرار رسولِ خدا
هرچند ز غربتت گزند آمده بود
زخمت به روانِ دردمند آمده بود
چون آينه، چشم خود گشودن بد نيست
گرد از دل بيچاره زدودن بد نيست