مه و خورشید تابیدهست در دست
و صد دریا زلالی هست در دست
باران شده بر کویر جاری شده است
در بستر هر مسیر جاری شده است
دیدند که کوهِ آرزوشان، کاه است
صحبت سر یک مردِ عدالتخواه است
مشتاق و دلسپرده و ناآرام
زین کرد سوی حادثه مَرکب را
تا برویم ریشهای چون تاک میخواهم که هست
نور میخواهم که هستی خاک میخواهم که هست
در آتشی از آب و عطش سوخت تنت را
در دشت رها کرد تن بیکفنت را
خواست لختی شکسته بنویسد
به خودش گفت با چه ترکیبی